رواية كنان (كاملة جميع الفصول)
كويس يا بنتي والبيبي صحته كويسه
كنان برق وغمض عنيه پغضب
نازلي يا حبيبتي طيب ارتاحي وانا هوديكي للدكتور بالليل يطمن عليكي
كنان فتح عيونه وبصلها بتشفي كأنه بيقولها البسي بقا وريني هتحليها ازاي
روان بثقه مانا كنت عندة امبارح وكنان كان معايا
والحمد لله قالى انك كويسه بس محتاجة الراحه وبلاش مجهود كتير واهتمى بالاكل
كنان همس ليها اتلمي وعدي ليلتك
نازلى لا هتيجي نطمن عليكي عند دكتور العيله ولا ايه يا كنان
كنان بص لروان بتحدى طبعا يا ماما لازم دكتور العيله يشوفها ونطمن عليها دي رورو دي روحي روحي
روان بزعل هو انت مش وعدتنى تودينى انهاردة قبر مامى وبابى انهاردة سنويتهم انت لحقت نسيت
وميلت ع كنان راضي مراتك يا ابني
سابته ومشيت وهو استغرب عياطها وراح ناحيتها بنرفزة بابي وماما ها مش امك دي اللي انت جايبه ليها الدواء امبارح ولا دي تهيقات
روان سكتت وفضلت ټعيط وتفتكر ابوها ومواقفه معاها وهزارة وضحكه ابوها اللى ملحقتش تشبع بيه ابوها اللى بعد ما ماټ هى اتبهدلت هى وامها ابوها ابوها ابوها هى اتيمت فعلا بعد ابوها
بټعيطي ليه!
روان رفعت وشها وكان احمر وعينها كلها دموع كانت زى الاطفال فى عياطها و قطعت فى كلام ان انهادرة سنويه بابا
كنان أتأثر الله يرحمه تحبي اوديكي تزوريه
روان بحزن مدفون فى المنصورة مش هنا مدافن العيله بتاعت بابا هناك وهو كان كاتب كدة فى وصيته يدفن هناك كنت كل سنه بسافر اروحله الوقت اتأخر
كنان بصلها بحنيه عكس الڠضب والقهر اللي حاسسهم منها قومي البسي هوديكي
روان بحزن وحست انها تعبانه لا انا ممكن بس انام عاوزة انام دلوقتى ف اى مكان عاوزة اوضه ضلمه وانام
كنان اوضه ضلمه اشمعنا
روان كدة عاوزة اوضه واطفى النور وعاوزة انام علشان خاطرى
كنان حاضر
طفي ليها النور ودخل بلكونه اوضته قعد فيها وسابها براحتها بس سمع صوت همس وشهقات مكتومه من اوضته دخل عليها لقاها نايمه وبتعيط وهي نايمه
روان كانت بتحلم
ابوها يا روان خدى التانى اللى جنبه
روان لونه غريب اوى وقاسى لا انا مش عاوزاة
ابوها دة احسن يا روان اسمعى كلام ابوكى دة على مقاسك هايبقا حلو هو قاسى اه بس هايبقا عليكى احن
